پاورپوینت شبکه ارتباطی در طراحی شهری

فهرست مطالب : 

---

فصل اول تاریخ پیدایش وسیله نقلیه

ورود اتومبیل به ایران

وضعیت معابر در یک قرن پیش

فصل دوم شبکه ارتباطی

انواع ترافیک

عملکرد شبکه ترافیک شهری

تفاوت بین نوع حرکت و علت انگیزه آن

شبکه دسترسی

سلسله مراتب شبکه ارتباطی 

سلسله مراتب شبکه دسترسی 

عملکرد شبکه ترافیک شهری

سلسه مراتب شبکه ارتباطی از نظر وظیفه و اهمیت

معایب و محاسن سیستم ها

شطرنجی

نمونه هایی از شبکه شطرنجی

نمونه هایی از شبکه حلقوی

عناصر تشکیل دهنده شبکه

چند نمونه از طراحی شبکه دسترسی

طراحی شیکه دسترسی یک منطقه مسکونی

نکاتی در مورد طراحی شبکه دسترسی

فصل سوم فضا و سیمای خیابان

طراحی فضا و سیمای خیابان

تاثیر جداره بر بعد ارتفاع فضای خیابان

انطباق مسیر یا سیمای طبیعت

تطابق سیمای خیابان با نمای شهری

طراحی مسیر خیابان ,ورودی یک منطقه مسکونی

طراحی حریم یک ورودی

خیابان جمع و پخش کننده یا فرعی با سلسله مراتب بالاتر

قسمتی از متن :

---

فصل اول تاریخ پیدایش وسیله نقلیه

در حدود 3500 سال قبل از میلاد قوم سومر در جنگها از ارابه هایی استفاده میکردند که چرخ هایشان را صفحه ای مدور تشکیل میداد و به وسیله چهار راس الاغ کشیده میشد. 
در 1700 سال قبل از میلاد ارابه و اسب از بین النهرین به مصر برده شد.
رومی ها برای حمل و نقل مسافر و کالا از انواع ارابه ها دوتا چهارچرخه استفاده میکردند.
در اروپای مرکزی در اواخر قرن دوازدهم, ارابه هایی جهت حمل و نقل مورد استفاده قرار گرفت که با اسب کشیده می شدند.
در قرن 15,16,17 میلادی در چین , انگلستان,هلند و آلمان اولین آزمایش ها جهت دستیابی به قوه محرکه بجز چهارپایان,شروع گردید.
در سال 1867 , اولین دوچرخه اختراع شد. 
نخستین بار ,امتیاز حمل و نقل مسافر با وسیله نقلیه عمومی را De givry در سال 1657 در پاریس به دست آورد.این وسیله کالسکه ای دوچرخ و ظرفیت چهار مسافر را داشت.
در سال 1828 در پاریس,1829 در لندن و 1837 در برلین خطوط حمل و نقل عمومی شهری توسط واگن اسبی که این واگن ها دارای 15 صندلی مخصوص مسافر بودند و بر روی ریل توسط سه اسب کشیده میشدند.

ورود اتومبیل به ایران

در صد سال پیش تنها وسیله نقلیه در ایران عبارت بوده از:
کجاوه,پالکی, عماری کالسکه,درشکه و واگن اسبی 
کجاوه- دو صندوق چوبی مستطیل شکل که با هلال چوبی سقف و با پارچه بدنه آن را پوشانده و به طرفین شتر یا قاطر می بستند.هر صندوق ظرفیت یک مسافر را داشت.
پالکی- صندوق هایی مانند کجاوه ولی فاقد روپوش بودند. 
عماری-اطاقچه ای بود با در,پنجره و پرده و حفاظ, با ظرفیت چهار نفر که بر روی دو تیر بلند سوار می شد و به وسیله دو قاطر حمل می گردید.
کالسکه- ارابه ای با در و شیشه که ظرفیت چهار تا هشت مسافر را داشت وتوسط اسب کشیده می شد.
درشکه-وسیله ای با ظرفیت چهار مسافر,که با دو تا چهار اسب و یک سورچی در قسمت بیرونی آن می نشست.